We nodigen je graag uit om via live stream mee te kijken naar de performance Ik Moed van Mirthe Dokter op zaterdag 22 augustus om 20:00 uur in Museum Arnhem.
Ik Moed is Mirthes feestelijk slot voor haar beeldende kunstproject Het Volk der introverten, waaraan Theater Babel Rotterdam de afgelopen weken een bijdrage heeft geleverd.
Datum: zaterdag 22 augustus
Tijdstip: 20:00 uur
Duur: 45 minuten
Livestream via de website van Museum Arnhem
* Wil je op een later tijdstip naar de performance kijken? Dat kan! De live stream blijft online beschikbaar op de website van Museum Arnhem.
Het Volk der introverten
Met Het Volk der introverten vroeg Mirthe allerlei mensen om een hoofdje te boetseren uit klei. De hoofdjes werden voorzien van een geboorteakte en toegevoegd aan Het Volk der introverten in Museum Arnhem.
Mirthes kunstproject maakt deel uit van de expositie City Life van Museum Arnhem. Theater Babel Rotterdam werkte mee door deze zomer wekelijks een boetseer-sessie te organiseren met onze spelers. Een aantal van de Babel-hoofdjes wordt toegevoegd aan de collectie in Arnhem, de andere hoofden blijven in Rotterdam als Babylonisch mini-volk der introverten.
Tijdens de slotperformance op zaterdag 22 juli zal Mirthe de geboetseerde hoofdjes symbolisch leven inblazen en moed toezingen. Hiervoor werkt ze samen met vocaal ensemble ROOK. In een grote choreografie van handen wordt het volk tot slot naar de buitenwereld gebracht, de kerk uit en de stad in.
interview met Mirthe Dokter
Wat heb je geleerd van dit project?
Dat ik als kunstenaar kunstenaar kan zijn door gewoon te kleien en dat dit soms waardevoller is dan wanneer je heel ingewikkelde, grootse dingen bedenkt. Je werkt met je handen, met het materiaal, en dat maakt al zoveel los: persoonlijke blokkades, ieders eigen stijl. Door gewoon te kleien, gebeurt er veel meer dan je verwacht.
Wat voor bijzondere ontmoetingen heb je gehad?
Vooral tijdens de Corona periode had ik heel bijzondere ontmoetingen, omdat ik toen mensen individueel heb bezocht. Zo was er een dame in mijn straat, die kleide volledig op de tast – dat was nieuw voor mij. Maar zij was daar heel zelfverzekerd in.
De daklozenopvang was ook een heel bijzondere plek. Mensen vinden het vaak raar als ik ergens zit te kleien, maar hier keek niemand er van op. Sommige mensen waren nieuwsgierig en kwamen praten, maar niemand heeft gekleid. En toch hadden we een ontmoeting via de klei.
Wat maakt dit project voor jou inclusief?
Ik heb met heel veel verschillende groepen gekleid. Daarbij ben ik op zoek gegaan naar het introverte in de samenleving. Dan kom je vaak uit bij groepen die je zou kunnen scharen onder inclusief publiek. Zo is het een inclusief kunstwerk. Daar gaat het ook over: we zijn met z’n allen heel divers en allemaal kunnen we een plek krijgen in het volk.
