Educatie op scholen is voor Babel altijd een essentieel instrument geweest om inclusie te bevorderen. Het doel van onze cultuureducatie is om een bijdrage te leveren aan een meer inclusieve stad. Centraal daarin staat de ontmoeting tussen leerlingen en onze spelers.
Babel ziet voor zichzelf een duidelijke rol binnen het onderwijs en realiseert zich dat het werken naar een inclusieve stad middels educatie twee verschillende wegen kent. Onze inzet richt zich enerzijds op het Voortgezet Speciaal Onderwijs (VSO) en het Praktijkonderwijs (Pro), dat we de komende jaren het liefst volledig willen gaan bedienen. Deze keuze is gebaseerd op onze overtuiging dat het stimuleren van de eigen zeggingskracht van deze jongeren hun vermogen vergroot om een plek in de samenleving in te nemen. We doen dit door middel van theater en hebben hiervoor een vorm ontwikkeld: het theateratelier.
Anderzijds zien we een generatie toekomstige beslissingsmakers, die hun school en academische carrière doorlopen zonder daarbij in aanraking te komen met leeftijdsgenoten met een beperking. Daarom laten we leerlingen uit het reguliere voortgezet onderwijs (VO) kennis maken met mensen die ogenschijnlijk ‘anders’ zijn. Mensen die zij niet snel in een andere context zouden ontmoeten. Dit terwijl zij volwassen worden in dezelfde wereld met veel uitdagingen, die alle jongeren ervaren. Juist die herkenning biedt een ingang om te tonen dat ‘anders’ zijn relatief is.
Dat doen we door het geven van schoolvoorstellingen gebaseerd op onze eigen jaarlijks productie. Op de voorstelling volgt een verdiepend nagesprek in deelgroepen met onze spelers en begeleiders.
ONS AANBOD
Theateratelier ‘Klaar mee!’ staat voor de jongere generatie die helemaal klaar is met alle vormen van uitsluiting. Ze doorbreken de eeuwenlange patronen en stellen nieuwe maatschappelijke regels op om het helemaal uit te bannen. In de workshop spelen de acteurs van Babel het afschuwelijke verhaal van Ernst Lossa, een jongen die op 14-jarige leeftijd om het leven is gebracht omdat hij niet voldeed aan de normen van Nazi-Duitsland. Met deze meest extreme vorm van uitsluiting uit het verleden wordt het thema op scherp gezet.
De leerlingen verhouden zich tot het verhaal van Ernst. In kleine groepjes worden ze door middel van creatieve oefeningen uitgedaagd om na te denken over waar je allemaal aan moet voldoen om mee te mogen doen. En wat de consequenties zijn wanneer je niet voldoet. Om vervolgens samen met de spelers van Babel aan de slag te gaan met een tegenactie.
Gezamenlijk schudden ze de zware kost van het verleden af door in spel een nieuwe toekomst vorm te geven. De leerlingen stellen gezamenlijk een manifest op dat het uitsluiten van mensen voor altijd uit gaat bannen. Het thema ‘uitsluiting’ en het historische verhaal van Ernst Lossa sluiten aan bij de jaarlijkse voorstelling van Theater Babel die zal uitkomen in mei 2025.
Theaterateliers duren 1,5 uur en vinden plaats bij Theater Babel Rotterdam.
Schoolvoorstelling TIERGARTEN, Tekst & regie Erik-Ward Geerlings
Vanaf april 2025 zijn klassen welkom bij de try-outs en vanaf mei bij de voorstellingen van de voorstelling TIERGARTEN. Tachtig jaar na de Duitse bezetting kijkt een groep spelers terug op de massamoord op de psychiatrie in Nazi-Duitsland en vraagt zich af: wat is er mis met ons? Dit zware onderwerp wordt op een lichte, persoonlijke en muzikale manier gebracht.
Een groep acteurs met een beperking vertelt gezamenlijk het verhaal van de massamoord op psychiatrische patiënten in Duitsland en Polen vanaf begin 1939 tot het einde van de oorlog. Ze doen dit samen met een aantal gastacteurs die omwille van hun leeftijd, kwetsbaarheid of andere onvolkomenheden (ouderdom, chronische ziekte, GGZ-diagnoses), ook slachtoffer zouden zijn geweest. En met een pianist die op een stokoude vleugel (een instrument met een beperking) werken speelt van Chopin en hedendaagse composities.
Vanuit het principe ‘not about us, without us’ spelen de acteurs heel nauwgezet de geschiedenis na met ruime aandacht voor de perfecte organisatie en de praktische en bureaucratische kanten van de moorden. Er worden een aantal verhalen verteld, zoals dat van Ernst Lossa. De spelers vertegenwoordigen zowel de daders als de slachtoffers en geven op een lichte manier hun eigen hedendaags commentaar.
De vleugel krijgt in de loop van de voorstelling steeds meer defecten en wordt een metafoor voor de beperkingen van iedereen op het toneel. De voorstelling roept vragen op over wat schoonheid is en of perfectie wel een ideaal moet zijn en resulteert in een ode aan de imperfectie van ieder mens.
Voor meer informatie en boekingen kun je contact opnemen met:
Nathania Velasques
Email: Nathania@theaterbabelrotterdam.nl